αυτο

Posted on 4:06 π.μ. In:

Όταν βρεθείς με το μέρος της πλειοψηφίας, ήρθε καιρός να αλλάξεις.







Mark Twain

Αναδημοσίευση ενός άρθρου
του Μαρκ Μαζάουερ
Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ισως προκαλεί έκπληξη που αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα.



Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από.τη φυλακή της αυτοκρατορίας.

Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. “Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου”, έγραψε ο Σέλεϊ στο ποιημά του “Ελλάς”, “το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! ” Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της.

Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην “ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη” στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο.

Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.

Η ελληνο – τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Αξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο – ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα. Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή.

Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις. Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης.

Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη – μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.

Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ενωση. Προανήγγηλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του ’90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη.

Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ενωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή. Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του ’90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα θέσει το ερώτημα: “ποιό θα είναι το μέλλον της ηπείρου;”.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη – κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα.

Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.

*

Μαρκ Μαζάουερ,

Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας,

καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ.


Είναι τελικά μαγκάκι η Ηρώ. Και δεν της φαινόταν καθόλου.

Λογικό αν αναλογιστεί κανείς πώς μετά τον διαγωνισμό το κορίτσι είδε μια στρατιά από managers, γερούτσες και πορτοφολάδες να την πλησιάζουν για τι άλλο;

Μα για το αυτονόητο. Για να την χαρούν. Έλα όμως που το κορίτσι αυτό δεν είναι όπως κάποια άλλα. Έλα που το κορίτσι αυτό είδε κι απόειδε πώς το Modeling στην Ελλάδα παραπαίει και επέστρεψε στην προηγούμενη δουλειά της. Και ποια είναι αυτή; Ο χορός. Πριν μερικές μέρες γράψαμε για την απόφασή της. Και το κομμάτι μαζί με τις φωτογραφίες ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Αντέδρασε και η Ηρώ. Λογικό. Και αντέδρασε δυναμικά καθώς σε τέτοιες περιπτώσεις οφείλεις να είσαι απόλυτος. Βλέπετε καλοθελητές υπάρχουν πολλοί. Όπως και οι αναγνώσεις ενός ρεπορτάζ διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Το κορίτσι λοιπόν ακολουθώντας πιστά το δόγμα Μάθε τέχνη κι άστηνε κι αν πεινάσεις πιάστηνε επέστρεψε στα stages και χορεύει σε μεγάλο club της Αθήνας. Αξιοπρεπέστατη, χωρίς κανένα ενδοιασμό έβαλε στο συρτάρι τον τίτλο της Playmate και βγήκε στην ελεύθερη αγορά να βγάλει μεροκάματο. Μακάρι κάποιοι να μπορούσαν να την βοηθήσουν περισσότερο όταν πήρε τον τίτλο. Αλλά η κρίση δυστυχώς δεν χτυπάει μόνο τις τσέπες κάποιων. Έχει χτυπήσει εδώ και καιρό και τα μυαλά τους. Γι αυτό και πάμε κατά διαόλου. Όπως και να χει εγώ επιμένω, πώς αν το σύστημα λειτουργούσε χωρίς διαρροές το κορίτσι σήμερα θα εξασκούσε την δουλειά του μοντέλου και ουχί της χορεύτριας. Αλλά καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή…Όσο σέξι κι αν είναι αυτή. Μαγκιά σου Ηρώ…Μαγκιά σου που κυκλοφορείς με το λεωφορείο για να πας στη Νέα Μάκρη όπου και διαμένεις, μαγκιά σου που δεν κυκλοφορείς όπως άλλες φίλες σου με τσαντούλες Hermes και παπουτσάκια με κόκκινο πάτο επειδή δουλέυουν στο εξωτερικό, εξυπηρετώντας τις ορέξεις κάποιου ευρύεδρου πελάτη. Μαγκιά σου!


ΠΗΓΗ



ΓΑΒ ΛΑΚ

Posted on 12:15 μ.μ. In:
[ πηγή: Το Καρφί του Σαββάτου, .]

Κατεβαίνοντας τα σκαλιά μιας μικρής βιοτεχνίας ρούχων στο Περιστέρι, αδυνατείς να πιστέψεις ότι μέσα σε αυτά τα περίπου 100 τ.μ κατασκευάζονται κολεξιόν επώνυμων φιρμών που κοσμούν τις πανάκριβες βιτρίνες γνωστών καταστημάτων της πρωτεύουσας. Φθηνά εργατικά χέρια που παράγουν μοδάτα προϊόντα ένδυσης, τα οποία εν συνεχεία χρυσοπληρώνει ο καταναλωτής για να τα αποκτήσει.
Ο ιδιοκτήτης της εταιρίας, ένας Σύρος επιχειρηματίας που ήρθε στην Ελλάδα το 1985 μαζί με την οικογένεια του αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο, κάθεται στο γραφείο του με μια έκφραση απόγνωσης ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του.
Ο κ. Αμπτελγάνι Αλμάνλα ή Κώστας όπως είναι γνωστός στην αγορά υπήρξε για μια χρονιά ο βασικός κατασκευαστής ρούχων της σειράς LAK, ιδιοκτησίας Λάκη Γαβαλά ωσότου ο τελευταίος κηρύξει πτώχευση στην εταιρία του και οδηγήσει δεκάδες προμηθευτές και πελάτες του σε οικονομικό αδιέξοδο. Δίπλα του στέκονται οι 10 από τους 80 εργαζόμενους που έχουν πλέον απομείνει στην επιχείρηση του. Το σουρεαλιστικό σκηνικό με τα πανάκριβα προϊοντα της LAK δίπλα στις φθηνές κοπτοραπτικές μηχανές και τους αλλοδαπούς υπαλλήλους απομυθοποιεί- τουλάχιστον- την εικόνα ενός άλλοτε «γίγαντα» στο χώρο της ένδυσης, όπως πλασαρίστηκε στην αγορά η επιχείρηση του κ. Λάκη Γαβαλά.
« Ήμασταν οι κατασκευαστές της σειράς LAK για τον χειμώνα και το καλοκαίρι του 2011» αναφέρει ο κ. Αλμάνλα ξεκινώντας να ξετυλίγει το κουβάρι της περιπετειώδους συνεργασίας του με τον κ. Γαβαλά. Μια συνεργασία που τον οδήγησε, όπως υποστηρίζει, στα δίχτυα των τοκογλύφων.
« Τα ρούχα που παρουσίασε ο κ. Γαβαλάς στην επίδειξη μόδας στην Πέτρου Ράλλη ήταν όλα δικά μας. Του δώσαμε εμπόρευμα αξίας 150.000 ευρώ όμως μέχρι και σήμερα δεν έχουμε πάρει ούτε ένα ευρώ. Αναγκάστηκα λοιπόν για να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου να ξενοικιάσω αρχικά έναν χώρο 850 τ.μ που διατηρούσα τα τελευταία 10 χρόνια, να απολύσω 70 υπαλλήλους και μετά να στραφώ αναγκαστικά σε τοκογλύφους προκειμένου να δανειστώ 22.000 με 5% τόκο προκειμένου να πληρώσω το ΦΠΑ για τα ρούχα του κ. Γαβαλά!»
Του έφτιαχνα μπουφάν με 80 ευρώ, το πουλούσε 800
Ο Σύρος επιχειρηματίας ξεκίνησε να συνεργάζεται με την LAK τον περασμένο Οκτώβρη. Όπως εξιστορεί ο ίδιος, συνεργάτες του κ. Γαβαλά τον πλησίασαν και του ζήτησαν να δουλέψουν μαζί του, καθώς είχαν μάθει μέσω άλλων συνεργατών ότι έχει αναλάβει την δημιουργία προϊόντων για πολλές άλλες επώνυμες φίρμες και μάλιστα με ιδιαίτερη επιτυχία.
«Με ρώτησαν: Μπορούμε να βγάλουμε μέσα σε δυο μήνες 20.000 κομμάτια; Μπορούμε τους απάντησα εγώ. Μιλάμε για εμπόρευμα 150.000 ευρώ. Μπλούζες, παντελόνια, μπουφάν, σακάκι, ταγέρ, ότι θέλεις. Του έφτιαχνα για παράδειγμα μπλούζες με 8 ευρώ και αυτός τις πουλούσε 118 ευρώ τη μία! Μπουφάν με 80 ευρώ, αυτός το πούλαγε 800 ευρώ. Αυτά τα είδα με τα μάτια μου. Ξεκινήσαμε λοιπόν να βγάζουμε όλη την παραγωγή και ο κ. Γαβαλάς με αυτά τα ρούχα όπως σας είπα έκανε την επίδειξη μόδας του στην Πέτρου Ράλλη. Τα πούλησε όλα αλλά εμείς δεν πήραμε ούτε φράγκο. Όλες οι επιταγές που μας έδωσε σφραγίστηκαν από τις τράπεζες. Όλοι μου λένε να ξεχάσω τα λεφτά. Όμως αυτά τα λεφτά που μου λένε να ξεχάσω δεν είναι δικά μου. Είναι για να πληρώσω τους υπαλλήλους που δούλευαν σαν σκύλοι για να πάρει τα ρούχα έγκαιρα τα ρούχα ο κ Γαβαλάς. Έχω ένα σπίτι στο Περιστέρι κοντεύω να το χάσω. Εμείς εδώ αν δεν πληρώνουμε το ΙΚΑ, την άλλη μέρα μας κλείνουν το μαγαζί».
Ο κ. Αλμάνλα, όπως λέει, ως ύστατη λύση αναγκάστηκε να στήσει καρτέρι έξω από το σπίτι του κ. Γαβαλά προκειμένου να του μιλήσει πρόσωπο με πρόσωπο και να ζητήσει τα χρήματα του.
«Έμαθα από τρεις επώνυμους που ράβω την διεύθυνση του σπιτιού του κ. Γαβαλά. Την πρώτη μέρα τον περίμενα για 11 ώρες. Δεν φάνηκε. Την δεύτερη έπειτα από πέντε ώρες αναμονή, είδα να βγαίνει ένα Smart μέσα στο οποίο επέβαιναν δυο άνδρες της ασφάλειας του και από πίσω ακολουθούσε η Rolls Roy’s στην οποία βρισκόταν μέσα ο κ. Γαβαλάς. Αναγκάστηκα να τους ακολουθήσω. Κατευθύνονταν προς την εταιρία στην Κάντζα. Πρόλαβα και έφτασα πρώτος. Προσπάθησα να τον πλησιάσω, αλλά με εμπόδισαν οι άνθρωποι του λέγοντας μου ότι ο κ. Γαβαλάς είναι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και πως δεν επιθυμεί να μιλήσει σε κανέναν. Μετά μαθαίνω από συνεργάτες του ότι ενώ βρίσκεται σε οικτρή οικονομική κατάσταση, αγόρασε ένα ποδήλατο γυμναστικής 35.000 ευρώ για το σπίτι του! Τρελάθηκα.

Πήγα πάλι στον οικονομικό διευθυντή της εταιρίας. Του ζήτησα να με πληρώσουν, μου είπαν πάλι ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Τους είπα να μου δώσουν την Rolls Roy’s, να την πουλήσω και να ξεχρεώσω. Μου απάντησαν ότι είναι νοικιασμένη. Και το σπίτι στο Κολωνάκι, τους ρωτάω; Και αυτό στο νοίκι. Με 12.000 ευρώ μίσθωμα το μήνα. Ωραία, τους απαντάω και τους προτείνω: Να έρθει ο κ. Γαβαλάς να μείνει μαζί μου στο Περιστέρι να μου δίνει 500 ευρώ ενοίκιο και τα υπόλοιπα 11.500 να μου τα δίνει για να εξοφλήσουμε το χρέος. Είμαι σε απόγνωση δεν ξέρω τι να κάνω».